Eylül Fırtınası

Yıl 1980… O yazın sıcak günlerinden birinde ülkenin en yüksek tirajlı gazetelerinden biri sekiz sütuna mans?et attı: “ÜLKENI?N SAHI?BI? YOK MU?”

Türkiye’de halk, iktidar ve muhalefet arasındaki bitmeyen siyasi kavgadan artık iyice usanmıs?; partiler ve liderler seviyesinde yas?anan çatıs?manın s?iddetinin katlanarak sokag?a yansımasından da s?ikâyetçi... Sag?-sol cepheler arasındaki silahlı çatıs?maların giderek tırmanması ve ölenlerin sayısının da gittikçe artmasından dolayı ülkenin geleceg?i ciddi s?ekilde sorgulanır olmus?. Kimisi “Erken seçim lazım!” derken bazıları da en dog?ru çözümün Cumhuriyet Halk Partisi ve Adalet Partisi koalisyonu oldug?unu, yukarıda gerçekles?ecek bu barıs?ın kısa sürede as?ag?ıya da yansıyacag?ını ileri sürüyor. Ama bunun önünde de önemli bir engel var: Liderlerin kis?isel inadı ve birbirlerine kars?ı olan s?ahsi antipatileri...
***
Feyiz Erdoğan yakın tarihimizin en şiddetli dönemlerinden birini, bir grup gencin hikâyesi üzerinden cesur bir dille yazdı; Eylül Fırtınası. Sağcı bir gence âşık olan Ankaralı bürokrat bir ailenin kızı Suna; Ankara Hukuk Fakültesini’nde hâkim olmak için okuyan genç subay Nazmi; idealist bir gençken kendini büyük bir siyasi oyunun içinde bulan Fatih; ODTÜ’de okurken cezaevine düşen Utku ve diğerleri...
Ülkede kör dövüs?ü sürüp giderken onlar, hem demokrasi hem de kendi yaşamları uğruna büyük bedeller ödeyeceklerdi!